Pod kudłatym łbem Gwendy.

Gość

Nie wiem co mi odbiło. Króciutkie, wiem. Ale zamieściłam tam wszystko, co chciałam. Za wytknięcie błędów dziękuje.

Ciemność.
Mrok.
Delikatnie rozchylił zamknięte powieki. Cały czas ogarniała go wszechobecna ciemność. Zgaszona świeca nie tliła się już, a dym dawno przestał ulatywać w górę.
Wolność.
Czy naprawdę chciał być "wolny"?
Odgłos chrapania usłyszał i on.
Skulony, przestraszony.
Wolność.
Dla niego to słowo już dawno przestało istnieć. Był tylko Mrok.
I Ciemność.
Usłyszał jak matka myje naczynia, powoli, delikatnie, by nie obudzić śpiącego męża.
Chrapanie wydawało się za głośne. Ale to wciąż chrapanie.
Dokładnie mógł sobie to wyobrazić. Ojciec, leżący na niegdyś krwisto czerwonej sofie. Brzuchem do góry, a wokół niego walają się puste butelki po Ognistej.
Kiedy zaczął pić?
Nie pamiętał. Przed jego narodzinami? A może tuż po?
Woda chlupotała w rurach.
Ciemność.
Mrok.
Woda zaprzestała płynięcia tak szybko, jak zaczęła. Słyszał, jak rodzicielka krzątała się po kuchni próbując ustawić naczynia.
Skulony na brudnym łóżku, czekał na iskierkę, która rozpali ogień.
Brzdęk tłuczonego szkła odbił się echem po domu. Chrapanie przerodziło się w mamrotanie przekleństw. Czasami je sobie zanotowywał ,by w Hogwarcie móc pokazać, że nie jest małym i bezbronnym Severusem Snapem.
Głuchy odgłos uderzenia i zduszony krzyk. Przekleństwa.
Często to słyszał. Nauczył się, że nie może przeciwstawić się ojcu. Wielkiemu, grubemu spaślakowi. Pewnego dnia, gdy był tak pijany i agresywny uderzył matkę za to, że, jak to określi „krzywo na niego spojrzała”. Wtedy po raz pierwszy mu się przeciwstawił. Na plecach nadal miał długą, cieniutką szramę po jakimś pierwszym, lepszym pasku czy sznurze. Nie pamiętał jak długo go bił, bo zemdlał. Obudził się na swoim łóżku, z nachyloną nad nim rodzicielką. Błagała go o wybaczenie, jak jakiegoś wielmożnego Pana. Powtarzała ze to jej wina, bo źle patrzyła na ukochanego męża.
Ukochanego.
Ona go jeszcze w ogóle kochała? Czy tylko wmawiała sobie to, co przyrzekła na ślubnym kobiercu?
Ciężkie kroki dudniły w korytarzu.
Trzask zamykanych drzwi.
Stłumiony szloch kobiety.
Niemiłosierne chrapanie.
I plusk wody w zardzewiałych, starych rurach.
Zimne powietrze wleciało do pokoju, przez nieszczelne, malutkie okno. Mimowolnie zadrżał, opatulając się ciaśniej szarym, grubym, wełnianym kocem.
Starał się sobie przypomnieć ciepło, jakie dawało słońce, jak pachniały kwiaty...
Huk niezliczonej ilości butelek roztrzaskujących się o podłogę.
...Jak brzęczały pszczoły, i jak wyglądały skrzydła motyla, latającego po błękitno-niebieskim niebie.
Kolejne kobiece krzyki w czterech ścianach.
Zacisnął mocniej zęby.
Smak miodu i soku dyniowego...
Trzask zamykanych drzwi. Kolejny powiew zimnego, wręcz lodowatego wiatru.
...zapach świeżo ściętego świerku...
Kroki, dudniące niczym stado słoni. Kolejny huk, spowodowany spadającą butelką.
...euforia, jaką odczuwał, gdy najlepiej z całego rocznika wykonał najtrudniejszy eliksir...
Męskie krzyki.
Szloch.
Zacisnął mocniej oczy, tak aż go zabolały. Zasłonił uszy, by nie słyszeć, co teraz się dzieje.
Kolejny krzyk, tym razem głośniejszy, i niekontrolowany szloch. Przekleństwa, jakie usłyszały jego dwunastoletnie uszy, znał prawie na pamięć
Dzień w dzień, nawet w nocy nie pozwalali mu spać.
Po co wrócił na święta?
Nie chciał spędzać świąt z pijanym ojcem i matką, wmawiającą sobie, że to jej wina. Żadnych prezentów, rodzinnego ciepła.
Tylko przeciąg i wszechobecna cisza.
Mrok
Ciemność
I samotność.

Kim

Mimo tych kilku błędów, naprawdę śliczne.

Panna Kate

Na początek kwiatki:

wszech obecna ciemność - wszechobecna
Obudził się na swoim łóżku, z nachyloną nad nim rodzicielką. - coś mi zgrzyta w tym zdaniu.
Jak bzyczały pszczoły - brzęczały - bzyczały brzmi dość "perwersyjnie".

Krótkie równoważniki czasami nieco przeszkadzają, a opisywane uczucia są momentami zbyt infantylne.

Ale ogólnie, to mi się podobało. Dobry tekst do oszlifowania, o.

Fretka

Zasłonił uczy, by nie słyszeć, co teraz się dzieje.
Lyterówa jak sie patrzy (;
I chyba czasem za często używałaś słów krzyk i szloch.

Ale mnie się tam podoba. Można by to bardziej dopracować, ale jest ok (;

Mi

A ja, tak szczerze mówiąc, inaczej sobie wyobrażałam rodziców Snejpa.
Poza tym ładnie.

Camily

Smutne...

I bardzo dobrze napisane... Biedny, biedny Severus.

humbelina

A ja to już raz czytałam, ha!
Ale powiem to jeszcze raz: pięknie. Młody Severus, taki, który myśli o kwiatkach i motylkach... Tylko się zachwycać *___*.

Gość

Dziękuje ^__^
*zażenowana*

Esti

Co z początkiem? Kruciutkie?!

Przesadystka

Ross

A mi się tak średnio podobało. Niby ładnie napisane i w ogóle, ale nie pasowało do Snajpa.

Chociaż ja się nie powinnam odzywać.

humbelina

Jak to się nie powinnaś odzywać, Ross? Przecież Giwi to po to tutaj zamieściła, żeby się wszyscy wypowiedzieli ^^.

Shenique

ładne, ładne... Teraz to już tylko pozazdrościć Smile

Ross

A no, bo ja w ogóle nie jestm twórcza i tylko jakieś błędy, których ni ma wytykam... >.<

Beverly

Hm... No cóż, ciekawie, ciekawie. Severus małym, bezbronnym chłopcem? Wciąż nie dopuszczam do siebie tej myśli. Wynalazłam parę błędów, a co!
Czasami je sobie zanotowywał ,by w Hogwarcie móc pokazać, że nie jest małym i bezbronnym Severusem Snapem.- tutaj ten przecinek jest, że tak się wyrażę, źle osadzony. Ten przed 'by'. Spacja powinna być po przecinku, a nie przed nim.
Pewnego dnia, gdy był tak pijany i agresywny uderzył matkę za to, że, jak to określi „krzywo na niego spojrzała”.- przed 'uderzył' przecinek. I chyba powinno być 'za to, że, jak to określił'.
Na plecach nadal miał długą, cieniutką szramę po jakimś pierwszym, lepszym pasku czy sznurze.- nie powinno być przecinka po 'pierwszym'.
Nie pamiętał jak długo go bił, bo zemdlał.- to brzmi, jakby to Severus bił ojca. "Nie pamiętał, jak długo był bity, bo zemdlał".
Powtarzała ze to jej wina, bo źle patrzyła na ukochanego męża.- "Powtarzała, że to jej wina, bo źle patrzyła na ukochanego męża". Literówka i brak przecinka.
Żal mi Severusa... Uch, miał naprawdę trudne dzieciństwo. Ach. No cóż, czekam na dalszy ciąg, o ile takowy się pojawi. Pozdrawiam,
Bev.