Pod kudłatym łbem Gwendy.

Hestia V. Coubert

ja się zawiodłam na jednej z jego odzywek, ogólnie unikanie Pottera mi się podobało. Ale zabrakło mu cierpliwości. Zabrakło błysku w oku i tego dobrotliwego uśmiechu.
A były conajmniej trzy okazje, by mógł go użyć.
To nie był Dumbledore, to był Dumbledore rozdrażniony dietą, czy co...

Alana

a może to był taki Dumbledore... troche martwy ;P
nie no dżołk
to na pewno był inny Drops, ale to nadal mój ukochany Drops i moge mu wybaczyć wszystko ^^
nawet to, że podjada mi cuksy ;P

Iris

Powiem tak.
Jestem gdzieś w połowie rozdziału piętnastego, książkę czytam od tygodnia - i nie mam siły kontynuować. Oczywiście, dokończę, bo nie po to wydawałam 95 złotych, żeby teraz mi Deathly Hallows leżało na półce w pokoju i jedynie zdobiło mój ołtarzyk najukochańszych sag, trylogii i czego tam jeszcze chcecie.
Akcji na razie się nie doszukałam, a niektóre momenty wydają się być tak nierowlignowskie, tak zupełnie przewidywalne i wcale nierzadko zupełnie żałosne. Chyba zacznę skłaniać się do stwierdzenia, że prawdziwa Rowling umarła, a przez ostatnie kilka części zastępuje ją siostra bliźniaczka, osoba zabójczo do niej podobna, czy o co tam chodziło.
Rozdział czternasty czytałam z półzamkniętymi oczyma i zamiarem ucięcia sobie krótkiej drzemki po ukończeniu.
Boże, idę czytać dalej, o ile w ogóle się przemogę i zaufam stwierdzeniu siostry, że akcja zaczyna powoli przyspieszać po rozdziale siedemnastym.

tibby

ja mam te same odczucia, Iris.

Annline

A mnie się podobało ^^ Tibbs, a ty czytasz po angielsku, czy po polsku?

Jadzia

Przeczytałam pirata od Kejt, bo z angielskiego (i reszty języków świata, może poza tym małych dzieci, gugugugugu, a iiiiii!) jestem noga.
Płakałam, śmiałam się, może nie wczułam się tak bardzo w to czytanie, bo, cóż, cały czas rozmawiałam z Lysią (za co ją wielbię, zamęczałam ją, ot co! zamęczałam!), ale to dobrze. Wiedziałam, co się wydarzy w książce, to znaczy, jak się skończy, kto zginie w większości... i dobrze, że wiedziałam, bo inaczej mogłabym się przerazić/zaryczeć na śmierć. Ale nie wiedziałam WSZYSTKIEGO i dobrze, że nie wiedziałam, bo fajnie było odkrywać mroczną przeszłość pewnego pana, który jest podły (głupie słowo), ale i tak go kocham, bo jest dobry. I przeszłość innego pana też.
Cóż, mnie się tam podobała, ale wyczerpywałam słowa w trakcie czytania i teraz nie jestem wstanie nic takiego powiedzieć.
Fajna jest ta książka. Naprawdę fajna. Naprawdę dobra.

Lyssan

Nie zamęczałaś Smile

Ale faktycznie, chyba wszystkie słowa wyczerpane. Jak się analizuje prawie akapit po akapicie...
Kocham Cię, Gugu :*

I ten pan naprawdę jest podły! To bardzo mądre słowo, tylko takie... Br.

Jadzia

Lysiu, ja ciebie też kocham. Chyba jeszcze nikt nie wytrzymał tyle ze mną i moimi rozmowami, i idiotyzmami rozwydrzonego dzieciaka. Ale to nie miejsca na takie wyznania, chyba, prawda?

Akapit po akapicie? Nieprawda, jak sobie kiedyś wieczorem poszłaś, to przeczytałam bez ciebie prawie... dwa rozdziały, czy tam trzy! xd i nawet słówka o nich nie pisnęłam.

Lyssan

Łał. Jestem trzy rozdziały w plecy! No, Gugu, musimy nadrobić. Koniecznie :>

Jadzia

Nie. Absolutnie. Nie chcę już tego czytać. Aż do wydania polskiego. Zobaczymy, co pan Polkowski zrobił z suką i innymi ciekawymi rzeczami.

tibby

Annline, ja czytam w zależności od nastroju. Trochę po angielsku i trochę po polsku, ale chyba przestanę i tak jak Jać, poczekam na polskie wydanie. Denerwuję się tylko besenswonością tej książki.

Jadzia

cooo takiego, Tibbs? jakiej książki i jaką bezsensownością?

tibby

dla mnie jest totalnie nie do zniesienia

Lem

Mi się podobała. A w formie książkowej spodoba mi się jeszcze bardziej, żaden Polkowski i żaden brak suk w przekładzie mi tego nie zepsuje. Mr. Green

Alana

mi chyba też nie
po prostu już się zakochałam w tych książkach... i tyle
i nic się z tym nie da zrobić ^^