Pod kudłatym łbem Gwendy.

Malice

ja czytałam tłumaczenie VII tomu i jest okej ^^ tylko dużo osób umiera (nie zdradze kto xD)

Gość

ale jesteśmy gupi. musimy zwalać z amerykańskiego wydania, nie możemy sobie własnej zrobić xD ale to dobrze, bo jest stanowczo ładniejsza ta okładka niż brytyjskie wydanie dla dzieci (wszyscy wyglądają tam jakoś pucołowato xD)

Alana

amerykańskie wydania są cudne, naprawdę strasznie mi się podoba ich szata graficzna i w ogóle
brytyjskie wydanie jest jakies takie gołe jak dla mnie
tylko kursywa i tyle ^^
a w tym amerykańskim się bardziej wczuwają chyba Very Happy

ja mam 6 tom z USA przywieziony przez kuzynkę, ależ jest bjuti
i ma twardą okładkę i pod obwolutą jest fioletowy i te literki są tłoczone i takie błyszczące i f okle ^^

Alana

Iris

Wiem, że jestem niesamowicie szybka dziołcha. W każdym razie, przeczytałam już dawno, ale nie miałam okazji się podzielić wrażeniami.

Ostatniego dnia zaliczyłam sto pięćdziesiąt stron za jednym razem. Wszystko nagle zaczęło nabierać sensu, kolejne tajemnice zostawały odsłonięte - ogólnie, to w niektórych momentach nawet nie czułam, że w obcym języku czytam; mało tego, moja wyobraźnia działała na tak wielkich obrotach, że sama się zdziwiłam - po raz pierwszy podczas czytania Pottera widziałam wszystko tym swoim wewnętrznym okiem {złooo!}.
Ogólnie, jestem bardzo zadowolona. Rowling nie zapomniała, że z zamierzenia przygody Harry'ego były przeznaczone dla dzieci i zaserwowała opowieść o potędze przyjaźni, miłości i dobra. Nieco ckliwy epilog był oczywiście nieunikniony, co i tak nie przeszkodziło mi przez bite pięć ostatnich stron wersji brytyjskiej płakać jak dziecko, zupełnie, jak w każdym momencie, kiedy ktoś umierał. A umarło stanowczo za dużo osób - głównie tych moich ulubionych.

Najlepsza postać - Severus Snape. Ci, co przeczytali, pewnie wiedzą za co.

Najlepszy cytat - błagam, nie każcie mi cenzurować, to nawet nie zdradza fabuły! - What is the point of being an international Quidditch player if all the good-looking girls are taken? (chyba sobie to napiszę wielkimi literami i powieszę nad łóżkiem Very Happy

).

Śmiechotka

Co do postaci, popieram. Aczkolwiek ta część mnie tak nie poruszyła, poza pewnymi 'faktami'. Było również kilka wątków, które całkowicie autorce nie wyszły, ale zdarzyły się i takie, za co można bić allachy. Jednakże było ich stosunkowo... mało? Ach, jeśli chodzi o epilog - był beznadziejnie przewidywalny. Ckliwy i taki zupełnie w innych klimatach. Nie pasował mi do reszty. I mi się nie spodobał. Był jakby pisany na siłę i autorka jakby straciła zamysł swojego 'smaku', puszczając wodze swoich umiejętności pisarskich, co nie wyszło jej za dobrze.

Malice

tak, tak epilog jest zdecydowanie przesłodzony i ochydny. Bleh. ( A mi się łezka w oku zakręciła jak umarli L. i T.! Buuuu ja ich tak lubię)

Kim

książka mnie rozczarowała. tak, spodziewałam się happy-endu, ale to było tak denne, tak proste, że aż się niedobrze robi. szkoda l. i t., szkoda snape'a! nawiasem mówiąc, to w tym rozdziale z jego wspomnieniami, jak mówił o lily, to się kimusia poryczała. no piękne to było. taki przypływ sympatii do niego poczułam...

Annline

ja też seva pokochałam. chociaż zawsze go nienawidziłam, właściwie...
ale żal mi było tomka, taka niegodna śmierć...

Jadzia

Hej, Randi mówił, spojlery na biało, ale maluśką czcionką, a wy tutaj wyjeżdżacie z jakimiś t. i l. przecież od razu wiadomo, o so chozi!