Pod kudłatym łbem Gwendy.

Ross

Jak na gumową kaczkę przystało, wydobyła z siebie zduszony nieco przez babcię dźwięk, gdy tylko zobaczyła Leę

Ross

Było zimno. Bardzo zimno, ale czego sie spodziewać w środku zimy? Lea brnęła dzielnie przez śnieżne zaspy, nie zważając na latające wokół niej króliki miniaturki, wijące sobie gniazdo w jej pięknych, bujnych i zielonych włosach, które były jedynym wiosennym akcentem na lodowatej ulicy Sweet Street. No, może opróczpołożyła się na puchatym śniegu i zaczeła udawać marchewkę, całkowicie zapominając, że ma przecież w kieszeni różdżkę. Małe króliczki zwęszyły podstęp i zacząły ją gryźć - ni gumochłon, ni psidwak - co bardzo przypominało jej łaskotki, choć wcale nie chciało jej się śmiać. Króliczki za to się śmiały, a że zęby miały pomarańczowe, od marchewki, to Lea musiala odwrócić wzrok, gdyż zęby był jaskrawe niczym odblaskowe kamizelki, jakie często nosiłą jej wiekowa już babcia.
Lea w końcu wydostała sie z zakróliczkowanej uliczki Sweet Street i pognała do domu, gdzie czekała na nią porcja sernika na zimno ukryta przemyślnie w zakurzonej nieco, ale wciąż dobrej do użytku komórce pod schodami. Lea bez większego pośpiechu zjadła swoją porcję deseru i niczym burza wparowała po schodach do malutkiego pokoiku. Oślepił ją blask nowej. czystej kamizelki babci. Tym razem była to ratunkowa, zakupiona w sklepie, gumowa, kwacząca KACZKA.
Jak na gumową kaczkę przystało, wydobyła z siebie zduszony nieco przez babcię dźwięk, gdy tylko zobaczyła Leę...

Tyle napisałyśmy do tej pory. Co prawda fick jest zupełnie bez sensu, ale chyba o to chodzi, nieprawdaż?

tibby

Nie ma to ak pisać fficka bez rąk i nóg Very Happy

Gwendy

[offtop]

haina

Gwendy

Oj źle się dziewczynie skopiowało, no co. Wink

tibby

Chciała dobrze. Wybaczmy jej to.

Ross

Było zimno. Bardzo zimno, ale czego sie spodziewać w środku zimy? Lea brnęła dzielnie przez śnieżne zaspy, nie zważając na latające wokół niej króliki miniaturki, wijące sobie gniazdo w jej pięknych, bujnych i zielonych włosach, które były jedynym wiosennym akcentem na lodowatej ulicy Sweet Street. No, może oprócz tych króliczków.
Z prawej strony, na wielkim, zielonym wzgórzu pełnym króliczych jam, królicza mama próbowała przywołać swoje dzieciaki do porządku. Tak się jednak złożyło, że te nijak chciały jej słuchać, więc Lea położyła się na puchatym śniegu i zaczeła udawać marchewkę, całkowicie zapominając, że ma przecież w kieszeni różdżkę. Małe króliczki zwęszyły podstęp i zacząły ją gryźć - ni gumochłon, ni psidwak - co bardzo przypominało jej łaskotki, choć wcale nie chciało jej się śmiać. Króliczki za to się śmiały, a że zęby miały pomarańczowe, od marchewki, to Lea musiala odwrócić wzrok, gdyż zęby był jaskrawe niczym odblaskowe kamizelki, jakie często nosiłą jej wiekowa już babcia.
Lea w końcu wydostała sie z zakróliczkowanej uliczki Sweet Street i pognała do domu, gdzie czekała na nią porcja sernika na zimno ukryta przemyślnie w zakurzonej nieco, ale wciąż dobrej do użytku komórce pod schodami. Lea bez większego pośpiechu zjadła swoją porcję deseru i niczym burza wparowała po schodach do malutkiego pokoiku. Oślepił ją blask nowej. czystej kamizelki babci. Tym razem była to ratunkowa, zakupiona w sklepie, gumowa, kwacząca KACZKA.
Jak na gumową kaczkę przystało, wydobyła z siebie zduszony nieco przez babcię dźwięk, gdy tylko zobaczyła Leę...

Teraz jest dobrze! Pewnie, że chciałam dobrze, wybaczcie mi błagam ja was.

tibby

Rozpatrzymy Pani sprawę. Tymczasem prosimy o nadesłanie odpowiedniego formularza.
Dziękujemy.

Gwendy

Ej, kontynuujcie ficka, bo ja nie wiem jak.

Jennifer

...Czemu? Okazało sie,że Lea zamieniła sie sama w gigantycznego królika! Można ją było poznać tylko po włosach...

Gwendy

...które wyglądały zupełnie inaczej niz przedtem...

Jennifer

...i po oczach, które przypominały raczej dwie świecące czerwone diody

Gwendy

, bo migały, jak dzwonił telefon.

Tygrys

Mimo to Lea była szczęśliwa, że można ją rozpoznać po oczach i po włosach

W jaki sposób taki ambitny temat mógł zostać zapomniany? Razz