Pod kudłatym łbem Gwendy.

Gwendy

Standardowo, kolejny temat, który pojawia się na każdym forum, jakie tylko odwiedziłam. A mianowicie - skąd ksywa? Bo każda ma pewnie swoją historię.

Ja, na przykład, wcale nie chciałam być Gwendy. To było imię mojej majlogowej bohaterki. A potem po prostu ludzie tak zaczęli się do mnie zwracać, mimo że im wcale nie kazałam. Potem jeszcze próbowałam zmieniać sobie imię, ale jakoś nikt nie brał sobie do serca moich próśb, żeby mówić na mnie siakoś inaczej. W końcu się przyzwyczaiłam.

A skąd imię bohaterki mojego ficka, Gwendy? Geneza jest bardzo prosta. Autorka pewnych potterowskich fanartów po prostu się tak nazywała, a ja, z braku pomysłu na inne imię, po prostu sobie nadałam takie.

No. A wy?

tibby

A moja ksywka pochodzi od imienia pewnej książkowej dziewuchy. Na książkę natknęłam się przypadkiem, pewnego gorącego i nudnego dnia w szkole. Weszłam do biblioteki i zauważyłam niby zwykłą zielona książkę. Przyciągnęła mnie jednak czcionka, którą został napisant tytul -"Stoważyszenie Wędrujących Dżinsów".
"Pokochałam" główną bohaterkę. Postanowiłam nawet napisać fficka o dziewczynie z takim właśnie imieniem. Pierwsza wersja jednak nie wypaliła - przyszedł czas na wersję nr 2. Jednak imię pozostało.
Polecam książeczkę.

Sylville

Mój nick ma już ponad pięć lat, choć oficjalnie posługuję się nim dopiero ze dwa lata. Po prostu pewnego upalnego dnia Sylvuś kisła przed telewizornią i oglądała Slayersów, w których jedna z bohaterek miała na imię Sylphiel. No i strasznie jej się to spodobało, ale już na drugi dzień uznała, że wymowa jest głupia i zmieniała na Sylville. Nie utrzymało się to długo, bo bywałam też Yetnetette, Enid czy Fernellą. Dopiero... chyba dwa i pół roku temu musiałam gdzieś się zarejestrować i wróciłam do Sylv. Teraz już nie wiem jak mogłabym się nazywać inaczej xD

Miałam też taką sytuację jak Gwendy - dość długo nazywano mnie Dainah, ale za każdym razem protestowałam i przeszło.

Tibby - czytałam trzy tomy 'Stowarzyszenia...'. Faktycznie, fajne czytadło.

Ross

Z moim nickiem sprawa prosta i w miarę możliwości krótka. Pisałam kiedyś takiego jednego gniota nie z tej ziemi (tu zapraszam do przeczytania o nim na GNIOTOmanii) gdzie główna bohaterka nazywała się Rosalie April. Długo się męczyłąm nad znalezieniem dla niej właściwego imienia i szukałam i po bohaterkach z różnych książek i po tytułach a nawet filmach. Ale jak wertowałąm jakieś powieści to zwróciłam uwagę, ze wielu autorów ma Ross na nazwisko, a Carrie, moje słoneczko, podała imię: April. Ale jakoś tak mi nie bardzo pasowało i zmieniłam kolejność. Teraz jest dwa razy lepiej, nieprawdaż?

Fretka

Cóż, poczatek był niezbyt skomplikowany. Musiałam coś wymyśleć, bo logowałam się na jakieś forum. Byłam świeżo po przeczytaniu po raz kolejny czwartej części sławnego pana Pottera, gdzie jak wszyscy pamietają, Malfoy miał przykre spotkanie z profesorem Moody'm. Profesorek zamienił go w, tak moi mili, w fretkę Wink

No i powstało moje pseudo artystyczne xP

Banalne, nie? Very Happy

Jadzia

Ja? Ja. Tak. Podobnie do Tibby. Tyle, że książkę znalazłam w domu, w starym pudle. W "młodości" bałam się okładki tej książki, więc mamusia postanowiła ją schować do szafy... Jakże mogła! Jadzia, bo Jadwiga Chrząstowska, czy jakoą inaczej. W każdym razie mniej więcej tak.
I co? Znów nieoryginalnie...

Mab

Ja właściwie na Mab natknęłam się pierwszy raz podczas czytania "Złotego popołudnia" Sapkowskiego, a tego samego dnia spotkałam ją jeszcze w "Romeo i Julii" Szekspira. Jeśli dwa razy ta postać na mnie natrafiła, jeszcze taka dwuznaczna - może to nie był przypadek. I tak zostałam Mab.

Jennifer

Hmm...Ja normalnie wszędzie loguję sie jako Lana(Taak, z mojego ficka, Lanusi Twisting^^), tylko tutaj taki wyjątek. Czemu? Bo u naszej Gwendy znana jestem jako Jennifer. Czemu Jennifer? Bo jeśli ktoś kiedyś czytał jej Lily Evans ficka to wiedział, że występowała w nim taka Jennifer L. Co prawda coraz bardziej zanikała <wściekły wzrok>,ale była i pisałam jej pamiętnik.

Gwendy

Zanikała historia, nie tylko Jennifer Wink

Carrie

Hmm, to i ja.
Po wieelu, wielu nieudanych eksperymentach i próbach zdecydowałam się na swoje własne imię - Karolina (i można tu się doszukiwać nutki narcyzmu, niestety). A że od ośmiu lat jestem nieodmiennie zafascynowana Wyspami Brytyjskimi i językiem angielskim (stąd w Out-of-ordinary "irlandzkie tło", stuprocentowo zgodne z faktami historycznymi), "zangielszczyłam je" i skróciłam do Carrie. Ech, banalnie.

Lem

Nie jestem pewna, czy chcę to mówić, ale jak wszyscy, to wszyscy.
Annie kiedyś byłam, od mojej bohaterki, ale ostatecznie stwierdziłam, że nijak się to do mnie ma, więc natychmiast ową Annie wypleniłam i to imię zarezerwowałam wyłącznie dla panny Snicket.
Później było jeszcze kilka przejściowych ksyw, po czym zatrzymało się na moich kochanych owocach (razej z koloru, aniżeli ze smaku), które nazywamy zazwyczaj limonkami. Ale limonka szybko przeszła w Lemonkę (zapewne z niemałym udziałem pana Lemony'ego Snicketa), i tak już zostało. A że nikomu się nie chce pisać nieszczęsnej Lemonki (za co wdzięczna jestem), to zostałam Lem.
I bardzo lubię tę ksywę, bo ma w sobie coś takiego... bo ja wiem, chyba innego. W każdym razie się do niej przywiązałam.

Lametta

Takiego Lemokowatego Wink

A ja ejstem Lametta. W skrócie Lam, Lama, Lamuś, Lamus (ukłony w stronę polchata xD) i co tam jeszcze.Pełny nick brzmi...[atk zaraz to wygrzebię] Lametta Luelle Ireth Luna S. del Onesta xD Już wyjaśniam:

nick mój główny, czyli Lametta powstał z poszukiwań w słowniku włoskim. Był na samym końcu i oznaczał żyletkę, czyli określał mój charakter. Więc został. Luelle, Ireth, Luna to są nicki stare, używane dawno temu. A "del Onesta" wziął się z bohaterki jednego z moich ficków. No i mi zostało Wink

Carrie

Ach, Snicket. O ile z czasem moje podejście do jego książek zmienia się i dostrzegam w nich nawet jakiś okruszek grafomanii, wiążę z SNZ tyle miłych wspomnień, że mogę ją czytać choćby dla wspominania. Very Happy

Mab

A mnie się Lem kojarzy także ze Stanisławem Lemem ( [*] ). We "Wprost" wyczytałam, że jeden amerykański pisarz wysłał do FBI donosy na niego, bo nie mógł uwierzyć, że jeden człowiek jest w stanie napisać tyle dzieł na tyle różnych tematów i sądził, że Lem to kryptonim tajnej organizacji z Krakowa, która była komórką KGB Smile

Lem

Niezłe (;
A ja z Lemem moje przezwisko skojarzyłam dopiero niedawno. Taki jakiś odkrywczy nastrój miałam, logowałam się do swojego profilu nazwanego bardzo oryginalnie, bo "Lem" i słuchałam wiadomości.
Czułam się wtedy jak człowiek niezwykle błyskotliwy xD