Pod kudłatym łbem Gwendy.

Gwendy

A moje pytanie:
Czy wasi znajomi, koledzy szkolni, rodzina wiedzą, że piszecie ficki? Ja, na przykład, kryję się z tym jak tylko się da. O tym, że piszę, wiedzą tylko rodzice i siostry, ale nie wiedzą CO piszę. A jak jest z wami?

Jennifer

Wie moja rodzina i ci co powinni wiedzieć.
Nie kryję sie z tym, to kolejny argument dosiedzienia przy kompie.

Sylville

Moja rodzicielka siłą wydusiła ze mnie "co do stu piorunów robisz tyle czasu przy kompie", ale i tak wie tylko, że coś pisuję. Wie co to jest fanfiction, bo pisałam wywiad do szkoły na ten temat i wtedy się trochę wydało. Stanowczo odmówiłam pokazania jej prac, twierdząc, że to gnioty (szczera byłam). Potem się uparła i pokazałam jej niepotterowski tekst. A teraz, od paru miesięcy, obgryzam ze stresu paznokcie, bo nie myśląc o skutkach, w chwili nagłego przypływu wiary w siebie, zgodziłam się oddać do publikacji książkowej tekst. I za parę dni się ukaże. *oryza paznokcie i mruczy "co ja, idiotka, skobie myślałam"*

Gwendy

Książkę napisałaś?! OO. Znaczy coś mi się obiło o oczy, na jakimś forum, że tam się ludzie zbierali (się oraz pieniążki) i wydawali swoje opowiastki. Na spółę z kimś napisałaś? Czy tak samiusia?

Jadzia

Sylv, toś ty artystka w stu procentach! Może i ja przeczytam tą książkę...
A ja? Eh, ja nie piszę Smile

Coś w zeszytach jest, ale ukrywam to po szufladach i czekam aż się ze starości rozsypią. (zeszyty, bo meble sa nowe:)).

Lem

Wiedzą rodzice, wiedzą wybrani z mojej klasy, bo się moich gniotów nie wstydzę (a co!), ale żeby pokazywać komuś teksty albo dawać adresy blogów, to nie.
Aż tak odważna nie jestem...

Fretka

Ostatnio mamie trochę poopowiadałam jak pytałam o wyjazd do Krakowa. Ale ona nawet nie wiedziała co to fanfiction potterowski^^' Coś jej tam pomruczałam o Was, coś o priori-horcruxie i tak jakoś... cała sprawa pozostała bez echa.

Jak sie dowiedziała, że coś tam piszę, to wyskoczyła wielce oburzona z pytaniem : "Dlaczego ja nic o tym nie wiem?!" a potem chciała coś poczytać. Ale jak jej powiedziałam, że musiałaby przeczytać sześć tomów Pottera żeby coś zrozumieć, to sobie odpuściła [wprawdzie było to trochę przesadzone, ale niech wierzy w to co jej powiedziałam^^]

Z klasy nikt nie wie, bo są za mało twórczy [w szkole plastycznej!] żeby zrozumieć^^ Tylko mój przyjaciel z internetu o tym wie, ale adresu mu nie podam Very Happy

Lametta

U mnie? Że COŚ piszę wiedzą ale nie wiedzą co i po co. A że też wydaję książkę (tak, tą samą co Sylv) to nie wie nikt, poza moimi rodzicami i naucczycielką instrumentu, bo dzięki niej byłam na jednym zlocie i będę na następnym xD

A że fanfiction pisuję to matuśka nie wie. Dwa lata temu mi obiecała przeczytać Pottera i nawet nie zaczęła xD

Carrie

Lam, Sylv, jaki tytuł, gdzie, co i kiedy? Chętnie się na to wykosztuję! Very Happy

Co do ff-ów - Rosie ma stanowczo za długi języczek i rodzice wiedzą, czym się zajmujemy na Prosektorium (pomijając suszenie głowy ze względu na nazwę, którą ja wymyśliłam). Ja się ograniczyłam do stwierdzenia "Gnoimy ludzi na ich własne życzenie" [ Gnojenie na życzenie! Tylko u nas - darmowo i względnie szybko! ]. Co do ff-ów i mojej fantastyki, którą zaśmiecam komputer i zeszyty, rodzice wiedzą niewiele. Moje wiersze - znają, owszem, recenzują i zazwyczaj czytają je jako pierwsi (udało im się też namówić mnie na dwie publikacje ^^"). Ale opowiadania? Tylko te "zwykłe". Tekstami, które zebrałam pod tytułem "Rękopis z Noroth", nie chwalę się nikomu. Poprawiam je po pięćdziesiąt razy, otaczam się ze wszech stron wszelkimi możliwymi materiałami historycznymi, może kiedyś coś z tego będzie. Bardzo bym chciała. Kiedyś w przypływie szczerości streściłam tacie moje jedyne "cyberpunkowe" opowiadanie. FF-y? Nawet nie wiedzą, że piszę. W szkole wiedzą może cztery osoby, nie więcej. Nie ukrywam się z tym i nie wypieram się swoich tekstów. Po prostu o nich nie mówię.

Higgs · Gość

Ze szkoły wiedzą na pewno dwie koleżanki, może nieopatrznie poinformowałam jeszcze jedną.
Z rodziny? Mamy to nie interesuje, siostrą męczę okazjonalnie, a Tato moją betą najlepszą jest. Na (jego i moje) szczęście już nie piszę, więc ma ten kłopot z głowy. Ale póki się tym zajmowałam, wręcz zmuszałam go do czytania moich tekstów. Oczywiście nie chodziło o ortografię, interpunkcję, czy gramatykę, ale o uwagi merytoryczne dotyczące treści i stylu.
Na przykład ostatnio zabił mojego Wena, i cały słabiutki zapał Erysi ulotnił się po skrytykowaniu jej kilkunastu linijkowego fragmentu czegoś nieokreślonego. Chlip.

Haina, jak Ci się tych Wenków namnoży, to podrzuć mi też jednego, proooszę. [Szczerzy się.] Może być choćby mały i kudłaty, byleby był, bo cierpię na duży brak jakichkolwiek oznak takowych.

haina

Gumochłony najlepsze Very Happy

.
Weny rozdaję, weny *przebija się przez tłum dziwnych ludzi z tiarami na głowie, trzymając w rękach kartonowe pudło* !

U mnie w klasie wie 7 osób. W innych jeszcze z 5-6 Very Happy

.

Severina S. von Derrisch

Kim

O mojej twórczości właściwie nie wie nikt. Moje koleżanki wiedzą że piszę - a co i gdzie, to mało je obchodzi. Piszę, jak mam pomysł. A jak go mam, to piszę w zawrotnie szybkim tempie, dokładnie tak jak Lametta. Ale myślę, że to jest spowodowane dłuższym przebywaniem sam na sam z pianinem.

Zostało jeszcze trochę Wenków? Bo się zabieram za notkę na Kim. O zgrozo... Bójcie się! Smile

Higgs · Gość

Z panią od polskiego... W życiu nie podzieliłabym się z moją polonistką żadną głębszą myślą. :-/ Dzisiaj na lekcji rozmawialiśmy zdaje się o rodzinie. I zaczęła mówić o <i>normalnej rodzinie</i>. Miałam ochotę spytać jej, co rozumie przez słowo "normalny", ale z tą kobietą nie da się polemizować. Nie będę rozmawiać z kimś o schematycznych poglądach, z kimś, kto upycha wszystko do szufladek.

...Enya, teraz my już wiemy. ;p

Gość

U mnie cała klasa wie. I znali adres bloga, ale nikt go nie odwiedzał. A dwóch kolegów (jeden to fantasymaniak, drugi dopiero zaczyna) zainteresowali się akurat wtedy, kiedy blogasek został usunięty.
Rodziciele też mają świadomość, że ich synek bazgroli, ale nie wiedzą co. Ojciec się w ogóle nie intersuje, bo chociaż dużo czytał (teraz nie ma czasu, ale kiedyś koHał SF) nie lubi kĄputerów (co on myśli, że pisałem bloga po chińsku?!). Matka mnie męczy, ale jej nie pokarzę. Razz