Pod kudłatym łbem Gwendy.

Niewiadoma

A ja tam lubię EMO (czy to przypadkiem nie błąd pisać tego z małych liter, Shar? Im chyba nie chodziło po podkreślenie XD) ludzi. Bardzo sympatyczni i bawić się potrafią.

A ja jestem wciąż kojarzona z popem, tylko i wyłącznie. Blondynki łatwego zycia nie mają. Zwłaszcza te, które noszą spódnice.

sharrlotte · Dołączył: 03 Mar 2007 Posty: 4299 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Nie, to nie jest błąd. ^^
Ja lubię ludzi emo, ale tych prawdziwych. A oni zazwyczaj nie piszą, że są emo czy coś tam. Bo dla nich to normalne. Pisanie o tym, jakim to imoł jest się zauważyłam u pozerów.

Niewiadoma

(Pssst! Ale na wszystkich oficjalnych stronach, listach i w magazynach EMO jest z dużych liter! A to zagadka...)

To się nie tylko imoł tyczy. Wszyscy, którzy eksponują swoje "muzyczne" ja w nadmiernych ilościach, są dla mnie pozerami.

sharrlotte · Dołączył: 03 Mar 2007 Posty: 4299 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Emo pochodzi tak bardziej z Ameryki, a tam jeszcze nie spotkałam nikogo, który by to napisał dużymi. ^.^

Zgadzam się.

Rogatek

Mam glany i trampki.
Jestem posiadaczką różowego sweterka, hipisowskich spódnic, bojówek, dżinsów i koszulek wszelakich.
No i ponad wszystko miłuję odzież w kropki-mam mnóstwo bluzek/tunik/dodatków z tym akcentem, które są , notabene, bardzo dziewczęce.
Mój ubiór tylko po części sprzyja muzyce, jakiej słucham. My Chemical Romance, Pink Floyd, Najtłisz, Iron Meiden-powinnam być zła i mroHna, bo ta muzyka tego właśnie wymaga od swoich słuchaczy.
Najbardziej mnie zdenerwowało zachowanie moich przyjaciół , kiedy kupiłam sobie glany-stwierdzili, iż powinnam zrezygnować z moich spódnic/kolczyków czy tudzież łańcuszków, gdyż nie pasują one to tak "satanistycznego" obuwia.
To, ze oni są mroHni i źli nie znaczy, ze ja -po kupnie glanów, które są ich nieodłącznym kompanem- również mam taka być.

Niewiadoma

EMO z Ameryki XD. Kochana, gdybyś przyjechała tutaj, do Angli, wydrapaliby ci oczy XD.
Ooo! A może są jakieś różnice w odbiorze i pisowni? Tzn. tak samo jak po amerykańskiemu pisze się color, a po angielskiemu colour?
Kto tam wie.
Ja się już przyzwyczaiłam do tej wersji i będę się jej trzymać.

Severina S. von Derrisch

Mi koledzy podstawiali pod nos czosnek z okrzykiem "a masz wampirze, gin!" czy coś takiego XDDDDD.
I nie, żebym offtopowała, w końcu to stereotyp - czarne ciuchy + fanka mrocznej muzyki = wampir. xd

sharrlotte · Dołączył: 03 Mar 2007 Posty: 4299 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ha! Wiedziałam, że mam rację pisząc color. A zawsze mnie nauczycielka poprawiała na colour, kiedy w przedszkolu nauczycili mnie inaczej. >.<

Kiedyś (jakieś niecałe pół roku temu) ubierałam się na czarno i słuchałam mrocznej muzyki. Do dziś niektóre osoby pytają "Nie słuchasz już metalu? A czemu? A po co?"

Severina S. von Derrisch

Znaczy, nie słuchasz już metalu? No wiesz co?! Jak można nie słuchać metalu? Przeeecież jest suuuper! I to się wytnie, że niby lubię, a w ciągu ostatniego miesiąca na sto utworów na playliście w Winampie przypadają jakieś trzy zaliczające sie pod metal (i tyle samo popu [którego teoretycznie nie znoszę]) XD.
Jaaaka szkoda, że nie ma żadnego specjalnego stylu ubierania dla słuchających muzyki około new age i instrumentalnej, mogłabym zmienic imidża i całą klasę przyprawić o zawał serca. xd

Avaritia

Fretka

Ja wolę coś z klimatów rocka alternatywnego xD

Aaaa... EMO.
Nie, mamo, proszę.
Czasami wątpię w swoją tolerancyjność, kiedy widzę tych ludzi z mojej szkoły. Czyste pozerstwo. CZYSTE.

I takie fale mody sa naprawdę przykre. U mnie, pół roku tymu nikt nie wiedział co to EMO. I nagle wszyscy odkryli, że są EMOcjonalni xd
Żal mi ich czasem, naprawdę żal.

Za pól roku przyjdzie co innego i znowu będzie to samo (czyt. wymiana całej garderoby).

Iteke

Stereotypy muzyczne...
Ja jestem stereotypowa, przyznaję. Dla mnie jeśli ktoś ma długie włosy, nosi czarne ciuchy i glany jest osobą potrafiącą pokazać swój styl innym. Nie obnoszenie się, w żadnym razie.
Ja sama ubieram się różnie.
Glany i trampki ubóstwiam. Czarne ciuchy bardzo chętnie. Jednak nie założę czarnej spódnicy czy bluzy w tym kolorze jeśli na zewnątrz jest 35 stopni w cieniu. Uwielbiam też japonki<ach ta Japonia>, zwiewne spódnice, lekkie bluzki na ramiączkach. Kiedyś nawet uległam namowom mamy i kupiłam sobie krótką spódniczkę w kolorze khaki. Zważając na to, że nie znoszę pokazywać swoich<wstrętnych> nóg.

Ogólnie słucham <deth>metalu, rocka, punka i muzyki klasycznej. Dla mnie nie ważne jak wygląda wokalista, ważne jaki ma głos. Co do deth metalu to czasami growl pomaga mi rozładować emocje.
Za to przy Bachu, Mozarcie czy Beethovenie się uspakajam i wyciszam.

Ulegam stereotypom i lubię pokazać "diabełka" rozchichotanym dziewczynkom w różowym idącym ulicą. Odczuwam satysfakcję, gdy patrzą na mnie z przerażeniem. Potrafię też być miłą, elegancką panią w garniturku.
Ot, tak. Chyba jestem zmienna. Ubieram się zależnie od humoru, okazji i własnego widzimisię. O!

Fretka

Jak mnie zaczepiają jakieś ziomki i są daleko i sie śmieją, a ja jestem w grupie znajomych to zawsze do nich krzyczę 'pokój z wami' Mr. Green

O ile nie są to skiny xd'

Niewiadoma

A ja słucham sobie rocka alternatywnego, britpopu i czystej alternatywy. Ah, a do tego oczywiście blues, jazz i swing. Lekkie brzmienia, miły wokalista z ładnym uśmiechem, trochę perkusji, jakieś pianinko i jestem w siódmym niebie (Coldplay! Moje Coldplay!).
A ubieram się...różnie. Mam kilka par trampek, wyciętych w <i>takjakbypantofelki</i>, japonki, szpilki i złote addidasy (a to jakiś tam kaprys mój był). A do tego spódnice, zwiewne bluzki, od czasu do czasu dżinsy z ładnym, podkoszulkiem, mnóstwo łańcuszków i korali.
Uwielbiam też robić sobie ciuchy samemu (jako iż mam <i>modę i wzornictwo</i> za przedmiot szkolny) i tym sposobem rozwiązuję kwestię oryginalności. Nie muszę uciekać się do EMO, ani niczego w tym stylu...
I mnie jeszcze nikt o satanizm nie podejrzewał.

Skiny są złe i straszne! Boję się ich, boję się ich, jak nikogo innego.

marik

a ja się dresów boję. brrrr >.<