Pod kudłatym łbem Gwendy.

Lady Em

Mądrze gadasz, Buko Wink

buka

Aj tam. Od razy mądrze. To co, uważam, to wystukam. Mniejsza z tym. Ja już się zamykam, bo offtop wisi w powietrzu.
I uciekam do niedokońcazaplanowanej Tamary, bo zginie śmiercią tragiczną.

Malice

haino wiesz co? Zazdroszcze Ci, bo np. ty masz szanse na pisarstwo w przyszłości, a ja? Zero. Przepraszam za offtop, ale musiałam to napisać.

Sprawdź PW.

Fretka

Może, hainuś. Ale to i tak nie zmienia faktu, że nie będę im się tłumaczyć. Sami nie czytają książek i myślę, że mieliby spory problem z odróżnieniem, w moim opowiadaniu, retrospekcji czy snu od rzeczywistości opisywanej.

I chyba spróbuję sie na kartki przerzucić. W końcu nie siedziałabym tyle na kompie.
A, i nie potrafię pracować w ciszy. Zawsze z muzyką.

Lady Em

Ja też, Etko. Muzyka mnie inspiruje Wink

.

Iteke

A dla mnie muzyka musi być cicha, ale mocna. Ona się jakby we mnie "wtapia".
No i ja planuję tylko bohaterów, a raczej zasiadam z laptopem w łóżku i tworzę ich. Ich cechy, wygląd. Później dopasowuje fabułę.
Piszę na żywca<?>. Nie potrafię planować.

Dlatego wychodzi to co wychodzi.

A.

A ja rzadko słucham muzyki podczas pisania.
Czasem mnie dekoncentruje i nie mogę się skupić.
W rezultacie wszystko mi zaczyna "umykać".

buka

Ja mogę słuchać tylko muzyki, której nie znam, bo jak puszczę piosenkę, którą znam świetnie, to mimochodem podśpiewuję i nie skupiam się na "pisaniu".

edit: Bo literówkę walnęłam.

Beverly

Lady Em

To sobie wyobraź, że ja potrafię "tworzyć" w takim hałasie jak enpe rozwrzeszczane bachory na przerwie xD

Annline

Ja zawsze zaczynam od bohatera, imienia i nigdy fabuły dobrej wymyślić nie potrafię, o!
A moi rodzice... drażliwa sprawa. Jakbym się nie starała matka zawsze wyhaczy coś, co "jej się nie podoba i ona by to zmieniła, aczkolwiekuważa, że mam bardzo wielki potencjał"

Szkoda tylko, że ja u siebie nie widzę kompletnie nic.

sharrlotte · Dołączył: 03 Mar 2007 Posty: 4299 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Ja zawsze zaczynam od miejsca całej akcji, zastanawiam się nad wyglądem miasta. Później wymyślam bohaterów, jednak większość z nich wplątuję podczas pisania krótkich notatek, żeby nie zapomnieć co ma być w jakim rozdziale.

haina

Od czego zaczynam? Nie wiem dokładnie. Wszystko zależy od natchnienia.

Niewiadoma

Ja też zaczynam od bohatera. Akcję osadzam w miejsach, w których byłam. Ewentualnie w moim mieście. O. Bo tak jest łatwiej. Mogę rozpisywać się o szkołach, parkach, kafejkach, dokach, sklepach, pubach, bla bla bla...
Bo ja uważam, że kanon i realia to rzecz święta.

Fretka

A ja własnie nie potrafię osadzać bohaterów we własnych mieście. Nie umiem go opisać tak, żeby było ciekawe. Wychodzi nudno, pospolicie... bez tego czegoś. Wszystko, co mi znane, a co chcę opisać mi nie wychodzi. Nie wiem, od czego to zależy.

Zazwyczaj po prostu opisuję jakieś miejsce, które nie ma dokładnej lokalizacji. Olek na przykład nie ma swojego miasta. Żyje gdzieś w Polsce i tyle.