Pod kudłatym łbem Gwendy.

Severina S. von Derrisch

Swoją drogą, wpadłam na genialny sposób na potrenowanie swoich słabych punktów: zaczęłam pisać FF.
Cóż, mój pogląd na FF jest taki: od czasu do czasu poczytać nie zaszkodzi, ale nie można tego traktować jak twórczości na poważnie. Dlatego tez długi czas wystrzegałam się chociażby zaczęcia pisania FF. Ale średnio raz na miesiąc zjawiają mi się w głowie różne pomysły i uznałam, że nie wytrzymam bez przelania ich na papier. Więc kichając na marysuizm, oklepanie i wszystko inne zaczęłam pisać. Bez tego chorego perfekcjonizmu, bez przejmowania się, żeby koniecznie być oryginalną i ciekawą. Tekst na pewno nie będzie wysokich lotów, to raczej taki śmietnik, do którego mogę wypluć wszystko, co siedzi we mnie i nie daje spać. A przy okazji, mimo tego całego chaosu, który z pewnością się pojawi, istnieje okazja na stworzenie różnorodnych, interesujących postaci i napisanie zgrabnych dialogów - tak, właśnie tego chcę spróbować.
To staranie się za wszelką cenę, żeby było najlepiej jak może być, jest na dłuższą metę męczące - dużo zaczętych opowiadań z tego powodu mi się nudzi. A po usunięciu barierki mam znacznie więcej zabawy (i w najbliższym czasie nie planuję tego nigdzie pokazywać, dlatego nie martwi mnie, że inni mogą nazwać to gniotem xd) ^^.

Beverly

No widzisz, So, każdy ma swoje sposoby walki z niedoskonałościami. Ja się po prostu ćwiczę pisaniem czegokolwiek. I jeszcze dużo pracy przede mną.

A.

A dasz link do opowiadanie, So? Very Happy

Moje słabe punkty?
<b>Mary Suizm.</b>
O.

Severina S. von Derrisch

No przecież piszę, że nie chcę tego nigdzie zamieszczać xd.
Uwaga, czepiam się. Piszemy marysuizm. Nie marysueizm lub Mary Suizm. Nawet wikipedia o tym informuje. Lepiej, żeby była jednolita pisownia, prawda? Wink

buka

Straciłam serce do kolejnej postaci.
Znowu!
A miałam tyle pomysłów, już praktycznie popadałam w schizofrenię przez Claire. Tak bardzo chciałam komuś o niej opowiedzieć. O matko. Słomiany zapał? Tak, to największa i najgorsza wada moje tfuorzenia.

Kidyppe

Jejku, tak czytam i czytam o tych Waszych słabościach i przeraża mnie, jak wiele z nich jest też moim problemem Oo

Haszysz

Moim wielkim słabym punktem jest brak motywacji do pisania i kontynuacji wątków. Niektórzy piszą po 28 rozdziałów ja 2 napisać nie mogę...

A.

Wychodzi na to, że większość z nas ma te same problemy. Smile

Beverly

A ja nie umiem pisać o miłości.

Niewiadoma

A ja nudzę się jedną fabułą, a wątki wylatują mi z głowy jakby miały skrzydła. Tyle miałam pomysłów, ale wszystkie...uciekły. Ja wciąż ZAPOMINAM.

Bev, ładnie to tak kłamać?

Beverly

Ja kłamię? Naprawdę nie umiem.
No jejku, od wczoraj się tym ekscytuję. Zobaczysz, przekonasz się, że mam rację, jak już opublikuję marną notkę o miłości. Podam Ci linka. Już się możesz bać.

Jadzia

jestem chaotyczna. dopiero przec chwilą zdałam sobie sprawę, że zrobiłam coś strasznego. Piszę sobie spokojnie, a tu okazuje się... takie niedomówienie. takie roztrzepanie moje. matko. wdech wydech, sprastuję w następnym rozdziale.
Zapomniałam na Mel zaznaczyć, że J. przyjechał trzy lata temu, że to działo się kiedyś, że teraz M. patrzy na to z pewnej perspektywy i jest starsza o kilka życiowych doświadczeń.

Beverly

Ach, jeszcze coś: zapominam o opisach. Wprowadzam od razu akcję, nie zważając na to, że tylko ja wiem, jak wygląda chociażby pokój, w którym się wszystko odbywa. Już kilka razy mi zwrócono uwagę, że czytelnik woli opowiadanie, w którym jest dużo opisów od tego, w którym jest dużo akcji. Tak, ćwiczę się, staram się przynajmniej ćwiczyć.

Bastet

ja za szybko wprowadzam akcję. najpierw się coś ważnego dzieje, a zaraz później coś innego, zajmuje mi to dwa rozdziały tylko, a potem nie mam już pomysłów. o.

Lilith

Wszędzie chcę wsadzić wampira _^_