Pod kudłatym łbem Gwendy.

maruda

pianistki pianistkami, ale gitarzystki i tak róles ;d
Esti, mam dokładnie to samo xD

evixa

Ja mam syndrom braku opisów ;p Nie znoszę owych pisać, ale czasem się przełamie i zajdzie opis na cztery strony ;D

caitria

ja zaczynam za to mieć syndrom zbyt długich i nudnych opisów. zwłaszcza w mojej Hildzie koHanej, a niepublikowanej - zdarza się, że sam fakt, że On ją obraził, ona się zdenerwowała i opuściła z wrażenia filiżankę potrafię opisać na dwie strony albo i więcej XD.

Lilias

wszystko jest moim słabym punktem. największym to chyba to, że nic z moich wypocin sensownego i realistycznego nie wychodzi...

(Ja póki co gram na fortepianie od siedmiu lat. Dłonie i palce mam... normalne xDD)

Holly

wszystkie moje główne bohaterki to blondynki. nie mam pojęcia dlaczego, pewnie przyczyna leży też w moim kolorze włosów, który jest właśnie jasny.xd

Grace

Wszystkie moje główne bohaterki są blade, mają długie, kościste palce i ciemne bądź rude włosy. Jeszcze nigdy nie stworzyłam pierwszoplanowej postaci, która byłaby otyła miałaby rumiane policzki i jasne włosy.
Nie mam pojęcia dlaczego xd

Annline

A moje wszystkie bohaterki są chude lub mają jakieś zaburzenia odżywiania, przez co są... chude ^^

Tylko Dorcas jest po prostu szczupła. Uchowała się dziewczyna ^^"

caitria

a moje główne bohaterki ZAWSZE są niezdarne i mają niesamowitego pecha (czyżby próba uchronienia ich od syndromu Marii Zet?)

Camily

U mnie faceci to cioty. Muszę się ostro wypocić, żeby stworzyć bohatera niebanalnego i ciekawego. Bohaterki - z tym jest w miarę ok xD

evixa

Nigdy jeszcze nie zrobiłam choć trochę podobnej postaci do reszty ;p Zawsze moje bohaterki są zupełnie inne. W jednym opowiadaniu blondynka o niebieskich oczach (;p), w innej brązowooka brunetka. Raz jest wredna, raz zwariowana itd. ;p

Cisza

Męscy bohaterowie, których tworzę albo są kretynami, albo są źli i mHroczni. Ewentualnie, jako dodatek do głupoty/mHrocznosci mają syndrom bohatera. Co czyni ich jeszcze większymi kretynami. Ich właścicielka kocha ich i tak, ot, syndrom braku dystansu do postaci. Ponoć to owocuje marysuizmem, ojej...
Ewentualnie fanatycy, ale to zazwyczaj postaci drugoplanowe.
Trafił się też jeden intelektualista.
Jeden nastolatek nie do końca kontaktujący z rzeczywistością i dwóch nieco narwanych hackerów. I jeden nieco narwany rudy badacz innych wymiarów. Jeden biseksualista podrywający wszystko, co się rusza. Jeden czarodziej z wieczną traumą i, jakżeby inaczej, syndromem bohatera.
I legion drugo-i trzecioplanowych.

Bohaterki płci żeńskiej zazwyczaj są niskie, drobne, włosy mają brązowe lub rude, oczy zielone, ewentualnie niebieskie. Kiedy raz stworzyłam śliczną niebieskooką blondynkę o pełnych kształtach, posądzono mnie o marysuizm, ojej, jak słodko Razz

Prócz tego jedna z moich bohaterek ma wybitnie słaby żołądek i rzyga przy najmniejszej wzmiance o ludzkich wnętrznościach. Jedna farbuje włosy na czarno. Jedna jest fanatyczką i wierzy, że może ocalić świat. Jedna jest cholerną pozerką i udaje "bad girl". Jedna ma bliznę na pół twarzy, którą zrobiła sobie podczas treningu. I tak dalej...

karacha

blizna na policzku brzmi fajnie *lol*

a ja właściwie nie potrafię dobrze nakreślić osobowości / wyglądu bohatera. i to może być problemem :p
chociaż jeszcze większym problemem jest fakt, że nie potrafię dobrze nakreślić niczego.
a już najgorszy jest fakt, że piszę za rzadko, za mało i w efekcie tylko ja wiem, o czym tak naprawdę pisze.
-____-

dajcie mi trochę talentu...

Lilias

ale tyle, żeby dla mnie też starczyło. uprzejmie Was prosimy xd

u mnie podobnie. identycznie może nawet?

Cassidy V.

Teraz dotarło do mnie, że moi bohaterowie są dziecinni i/lub nienormalni.
o mamusiu.