Pod kudłatym łbem Gwendy.

tibby

A mój siedzi i mnie szczypie, ale nie wiem po co, bo JA nie potrafię zabrać się za jakąś porządną grafikę, nie piszę - póki co i nie rysuję... Po co On to robi?

Beverly

Widzisz, Tibby, Ciebie Wen namawia do współpracy, a my biedne musimy namawiać Wena do współpracy. Miejmy nadzieję, że Wen nadal będzie Ci sprzyjał i w końcu cuś stworzysz Wink

Powodzenia!

tibby

Taaa... Jak tworzę, to badziewia :]

Modesty

nieprawada! to ja tworzę badziewia! i chciałabym mieć takiego wena na zawołanie... Smile

tibby

Mój teraz się na mnie obraził, bo wolę sobie malowac paznokcie, niż siedzieć i prosić go o pomoc przy "tibby". Obrażalstwo, to jego drugie imię.

Severina S. von Derrisch

A ja mam ostatnio tak, że jak moje koHane Weniątko już do mnie przypełznie i namówi do otwarcia Worda, to widząc swój tekst zaczynam go poprawiać, zamiast pisać następną część. Bo tu mi zaimek nie pasuje, bo to, bo tamto. o_O

Beverly

Ach, Severinko, nie Ty jedna tak masz. A potem pewnie zamykasz Worda, bo albo już musisz wyłączyć komputer, albo chęci Ci odeszły. I Wen się ulatnia oknem w kuchni. I tak na nic się nie zdaje, bo następnym razem, gdy masz Wena, też wszystko poprawiasz, prawda? Ach, Tibbuś, badziewie to tworzę ja. Skoro jest nas tak wiele, to może założymy fanklub tworzących badziewie? Dobra, żartowałam Wink

Iteke

Wen zwierze kapryśne, a jak! Przyjdzie, a po chwili znów odchodzi tylko po to by poobgryzać paznokcie w kącie jakiegoś pokoju. Czasami znajduje go w wannie pełnej lawendy, innym razem pod biurkiem <lubi gryźć w stopy>, a ostatnio nawet w kominku próbował się schować, ale skutecznie go stamtąd wypędziłam. Teraz... w chwili obecnej siedzi pewnie pod kanapą, jego ulubiona kryjówka i czeka, aż będę na tyle zdenerwowana, że będzie mógł mnie odwiedzić.
Fochy strzela często i gęsto, a namówić go do współpracy? Niemożliwe! Jedyne co mi pozostaje to przydusić go do klawiatury, żeby zaczął gadać.

Alaine

Mój Wen uciekł jakiś czas temu i mu wcale nie spieszno do wracania. Siedzi gdzieś w szafie i udaje, że go nie ma. A na dodatek próbuje mnie gryźć, jak go wyciągam.
Zanim jeszcze stwierdził, że pobawi sie w strajk okupacyjny (prawidziwy buntownik-anarchista z niego) najczęściej pojawiał sie ze mną na nudnych, nietwórczych lekcjach przedmiotu zwanego matematyką, który wypiera z mojej głowy wszelką wiedzę i można się wreszcie skupić na myśleniu.
Ale obecnie, jak już mówiłam, wytrwały Wen schował sie w szafie. Kiedy wyjdzie - niewiadomo, a przymuszać go nie zamierzam, toć to w końcu anarchista. Nie chciałabym mu psuć wizji ideologi.

Beverly

Hehe. Chyba każdy Wenuś to uparciuch.

Severina S. von Derrisch

Beverly

To ja idę na poszukiwanie Twoich dzieł i będę Ci wiernie komentowała, co Ty na to?;> Ha, mam dooobre serduszko Wink

)

Severina S. von Derrisch

Ojejku! *ucieszona*
Ale zaraz, zaraz. Ja nie wierzę w bezinteresowność. Co chcesz w zamian? Bo że nic, to nie uwierzę. Moim zdaniem każdy altruista skrywa jakąś mroczną tajemnicę xD.
Dobra, koniec żartów. Ja aktualnie tworzę tylko na mors-malum, a Ty...? Wink

(komenty za komenty, to w końcu takie kól xd)

karacha

borze, so, mam wyrzuty sumienia czytające twoje posty. bo niezliczoną ilość razy zabierałam się do twojego opowiadania i mimo że jest świetne, i totalnie w moim guście, jeszcze nigdy go nie skończyłam... a mam taką zastadę, że nie komentuję, jak nie doczytam do końca. idiotka z tej karachy, nie-ma-co.
a co do wena, to nęka mnie regularnie obrazem kilku scen na bychance, których od ponad tygodnia nie zdążyłam spisać. chyba po prostu nie chcę wybiegać tak bardzo do przodu, chociaż podoba mi się to, co bym napisała, gdybym się wzięła do pisania (idiotka karacha już sobie poukładała całe zdania w myślach)...
borze, chyba napisałam kolejny bezsensowny post, którego nawet ja nie rozumiem. nie nadążam za swoimi palcami czasem...

Severina S. von Derrisch

*zamarła*
...et. Khem. Iii... *wydaje nieartykuowane odgłosy*
A więc. *odchrząkuje* nie żartujesz sobie ze mnie, Ka? o_O
Jeeerzó. Ale mi miło, nie miałam pojęcia, że się komus podoba! ^___^

A tak poza tym, że już zacznę pisać pełnymi zdaniami, to mam to samo. To znaczy długie zabieranie się do tego, co chcę od dawna przeczytać (szczególnie jeśli chodzi o e-booki). I tak samo czasem układam sobie w myśli nawet gotowe zdania, a i tak nie chce mi się ich przelać na kartkę... czyli do Worda. Ale jak już coś we mnie wstąpi i zacznę pisać, to chronologia nie jest ważna. Od dziecka zdarzało mi się zaczynać opowiadania od siódmego rozdziału czy coś XD. A nim formatka zeżarła mi pliki, miałam prawie-epilog (początek ostatniego rozdziału) opowiadania, które niedawno zaczęłam (i nie ma go nigdzie-nigdzie w sieci). xD